چشم بستم ! که چشم وا کردن ، با شب و گم شدن معادل بود
چشم بستم! که بر چه باز کنم؟ روی زخمی که نام او دل بود؟
تن من خسته ، چشم ها بسته ، کنج خلوت نشسته ام با خود
حرف ها پیش چشم های منند ، حرف های تو تیغ قاتل بود
که سرم را شکافته است و هنوز در سرم مانده است... حرفی نیست
با تو با چشم های بسته ی خود گفته ام از هر آنچه در دل بود
قاتل من خوش آمدی! اکنون من تو را بیشتر طلب دارم
پیش چشمان بسته ام پیدا! سجده کردم که سر فرود آرم!
زندگی مدتی است بعد از تو ... رو به ویرانی و تباهی رفت
زندگی... زنده بودنم مردی است که نفهمید و اشتباهی رفت
تا به جایی رسید : در همه جا خالی ای روبروش پیدا شد
ناکجای جهان تاریکی هرکجای جهان او جا شد
هیچ راهی به هیچ جایی نیست ... چشم می بندم و طلبکارم
من قسم خورده ام نباشی تو ... خانه ام را به گریه بسپارم
قاتل من که پشت چشم منی! هر چه در بود بسته شد بر من
سد صد ها خیال بغض آلود ناگهانی شکسته شد در من
از خیال تو خواهشی دارم! لحظه ای بیشتر مراقب باش
قاتل من تو قلب و روح منی ! نسپاری مرا بگویی کاش..
کاشکی پشت در نمی ماندم... یا که روزی کنار می رفتم
پشت چشمان او نمی ماندم! کاشکی آشکار می رفتم
رو به جایی که هیچ جایی نیست ، که تبار از همان جهان دارم
نیستی و هنوز صد ها بغض بین خالی آسمان دارم...
آه... حرف شکسته ای دارم با دو چشم همیشه از شک تر
ناکجای جهان نهان شد در : خانه ام ناکجای کوچکتر
ای که می خواستی مرا باشی... من تو را لحظه لحظه می دیدم
می شنیدم صدای پای تو را.. تا کجا رفته ای... نفهمیدم..
علی خاکباز
۹۷/۳
سر او دارم اگر عمر اجازت بدهد
هوس رفتن اگر چند مرا پایی نیست...
مثل موجی همه جا رفتم و این را دیدم
که به جز ساحل امن تو مرا جایی نیست
من به رویای به جز خویش شدن بودم و حال
به جز از خودشدن ام وهمی و رویایی نیست
سر او دارم اگر عمر اجازت بدهد
هوس رفتن اگر چند مرا پایی نیست
ب بسم الله من همسفر قامت اوست
چه بگویم که مرا هم الف و بایی نیست...
شادم از آنکه پس از پا شدن از خواب جهان
هیچ کس را هوس قصه و لالایی نیست
Post via esti mia koro trankviligxos!
Ne pli batas... (۱)
و او را غم احیایی نیست... 💚
علی خاکباز 《منزلی امن از گوشه ی تنهایی نیست》
طالب آملی
۱)Post via esti mia koro trankviligxos!
بعد از بودنت قلب من آرام شده خواهد بود
Ne pli batas...
دیگر نخواهد تپید
5 خرداد 97
داغ و درد از شوق پروازی که من خود را در او
بافتم اما به غیر از کرم ابریشم نشد
قطره قطره اشک من بارید و خیس غم شدم
هیچ چیز اما از ابر بغض هایم کم نشد
علی خاک باز
از زادروز عشق تو بر من جراحتی است
گفتی بزرگ میشوی و کار راحتی است...
زخمی تیغ عشق ام و انگار که هنوز
من را از او ملامت و او را ملاحتی است
وقتی سرت سلامت او را شنیده ام
عمری دعای پشت سرم سر سلامتی است
از همزمان شکفتن مان سال ها گذشت
چشمم هنوز خیره به گل های ساعتی است
علی خاکباز
قلب من ماهی آزادی که در
آبشار مو گرفتار آمده...
خواست تا در برکه ی چشمت جهد
طول این شب را به انکار آمده...
خودت باش 🍃 □
اگر کسی به نگاه تو احتیاج ندارد
اگر که بوسه ی تو لب به لب رواج ندارد
اکر دل کسی از دیدنت نمی لرزد
اگر که دیدن تو چشم هاج و واج ندارد
تو کاج باشد و نترس از کسی که می گوید
که « آنچه داشت شقایق به سینه کاج ندارد...» □
که غیر خود شدن آن درد تا ابد سختی است
که غیر خود شدنت چاره و علاج ندارد
که غیرخود شدن است آن پرنده ی بی بال
و یا تجسم فیلی که گوش و عاج ندارد
به سرافرازی و سرسبزی همیشگی اش
نگاه کن و نگو میوه اش رواج ندارد
ببخش اگر که دلی خسته سهم چشمت شد
که تاب دادن باج و تب خراج ندارد □
نه تند و ترش و نه شیرین و شور ، هیچکدام
به غیر تلخی تو طبع من مزاج ندارد
دلم به جز تو که کل وجود و قلب منی
برای خودشنش چیزی احتیاج ندارد.... □
مصرع داخل «» از سروده های استاد فاضل نظری است.
#علی #غزل #علی_خاکباز
#شعر
#فاضل_نظری